Garth Crooks-team van de week: Guaita, Shaw, De Bruyne, Rashford, Toney

Aan het einde van elke ronde van Premier League-wedstrijden staat BBC-voetbalexpert Garth Crooks klaar om je zijn team van de week te geven.

Maar wie koos hij deze keer? Neem hieronder een kijkje en kies je eigen team. Zoals altijd heeft Garth ook zijn zegje over de grote discussiepunten van de game in Crooks of the Matter.

Vicente Guaita (Kristal Paleis)

Crystal Palace-spelers moeten Guaita eind deze maand de helft van hun bonus geven na het optreden van hun keeper tegen Brighton.

Palace was middelmatig en er was nog steeds een prachtig doelpunt van Solly March voor nodig om ze eindelijk te verslaan. Twee reddingen van Alexis McAllister waren vrij gewoon voor een keeper van Guaita’s klasse, maar Kaoru Mitoma’s redding met één hand, waarbij hij de bal wegduwde van de paal, kwam regelrecht uit de bovenste la.

Brighton zou en had deze wedstrijd moeten winnen als er geen fout van Robert Sanchez in zijn doel was geweest. Ik blijf het zeggen – keepers die je punten opleveren, zijn hun gewicht in goud waard.

Luke Shaw (Manchester United)

Ik begin te denken dat Shaw meer op zijn gemak lijkt in de centrale verdediging dan in de centrale verdediging. De linksback van Engeland verving Lisandro Martinez als centrale verdediger toen hij herstellende was van zijn WK-prestaties en maakte een paar keer mijn team van de week om dat punt te bewijzen.

Hij werd later geroosterd door Bukayo Saka bij Arsenal, maar is sindsdien hersteld. Hij speelde 60 minuten smetteloos in het midden tegen Leeds op Elland Road voordat hij terugkeerde naar zijn meer bekende positie als vleugelverdediger voor de laatste 30 minuten en de assist gaf aan Marcus Rashford om te scoren.

Shaw is een gewaardeerd lid van de ploeg van Erik ten Hag geworden op een manier waarop hij niet onder Jose Mourinho was. Ik vraag me af wat Mourinho nu van Luke Shaw en United vindt.

Wout Faes (Leicester City)

De tackle van Faes op Harry Kane in Leicester’s overwinning op Tottenham Hotspur was even nadrukkelijk als briljant. Kane wist dat als hij had geprobeerd de bal te veroveren, hij al een tijdje last zou hebben gehad van een zere enkel.

Vroeger offerden aanvallers als Ian Hutchinson van Chelsea of ​​de grote Peter Osgood, en vele anderen, zichzelf op het altaar van trots, vendetta’s en de jacht op verloren zaken. Ze zijn vervangen door degenen die werken volgens het motto: Kies je gevechten – je speelt langer.

Het was een tackle van zo’n precisie en schaal van Faes dat hij niet alleen de bal naar Leicester won, maar ook uit het niets een doelpunt creëerde. Beste tackle die ik in jaren heb gezien.

Craig Dawson (Wolven)

Voor de tweede week op rij merk ik dat ik Dawson’s lof bezing en hem selecteer voor mijn team. De voormalige verdediger van West Ham lijkt de volledige verantwoordelijkheid voor de verdediging van Wolverhampton Wanderers op zich te hebben genomen.

Waarom Julen Lopetegui, de voormalige Spaanse manager die nu de leiding heeft over Wolves, zou kiezen voor zo’n typische Engelse verdediger als Dawson, is echt interessant.

Ondertussen ontsloeg Southampton Nathan Jones onmiddellijk na het verlies tegen Wolves, na slechts drie maanden de leiding te hebben gehad. Ik twijfel er niet aan dat het verlies tegen Brentford, waar hij zijn spelers openlijk bekritiseerde in zijn interview na de wedstrijd, verkeerd was. Als een team vier van de eerste vijf wedstrijden verliest, kan het niet alleen aan de spelers liggen.

James Maddison (Leicester City)

Na zo’n indrukwekkend resultaat vorige week tegen Manchester City verloor Tottenham van een ploeg uit Leicester die tot voor kort moeite had om op eigen kracht vorm te vinden. Dit resultaat is de grootste indicatie dat Antonio Conte geen goede grip heeft aan deze Spurs-kant.

Het team van Conte viel binnen enkele minuten uit elkaar. De architect van Leicester’s uitstekende aanvallende prestatie was James Maddison. Als hij Kelechi Iheanacho geen geweldige kansen gaf om te scoren, dan zorgde hij wel voor kansen voor Harvey Barnes – en als al het andere faalde, scoorde hij gewoon zelf. Een vernietigend optreden van Maddison.

Kevin de Bruyne (Manchester City)

Zijn manager had het lef om De Bruyne te verlaten tegen de Spurs en betaalde daarvoor de prijs. Service aan competitietopscorer Erling Haaland van de topprovider van de competitie was plotseling onbestaande.

De comeback van De Bruyne tegen Aston Villa was een absolute must, zeker in een van de meest turbulente weken in de geschiedenis van Manchester City. Door de overwinning op Villa komen ze terug op de tweede plaats met een uitstapje naar Arsenal op woensdag, wat hen, indien gewonnen, bovenaan de ranglijst zou kunnen zetten.

Als City een tonicum nodig heeft om hen te verlossen van het gewicht van de beschuldigingen rond de club, dan is een overwinning aanstaande woensdag het. Lees hieronder meer over de grootste uitdaging van Manchester City in Crooks of the Matter.

Enzo Fernández (Chelsea)

Als een club 600 miljoen pond uitgeeft aan 17 spelers, verwacht ik dat dat team er een beetje speciaal uitziet. Ik zou ook verwachten dat dit team enkele van de beste spelers ter wereld heeft met een manager met een vergelijkbare status.

Momenteel heeft Chelsea geen van beide. In feite zagen de Blues er gewoon uit tegen West Ham. Ik geef toe dat Enzo Fernandez, vooral gezien deze prestatie, eruitziet als een speler die echt zou kunnen schitteren in de Premier League. Ik zou Todd Boehly echter willen vragen hoe hij al dat geld kon uitgeven zonder een echte spits van wereldklasse te kopen.

Ik denk dat de eigenaar van Chelsea weet wat hij doet. Zo niet, dan moet hij een zeer goede technisch directeur vinden die het doet – en snel. Brighton, Fulham en Brentford staan ​​momenteel boven hen met een fractie van het geld dat Chelsea uitgeeft.

Willian (Fulham)

Deze speler heeft altijd een doelpunt van immense kwaliteit kunnen maken omdat hij een speler van immense gelijkheid is. Zijn periodes bij Arsenal en Corinthians kunnen maar het beste worden vergeten, maar sinds hij bij Fulham kwam, zag de Braziliaan eruit als de speler die hij in zijn gloriedagen bij Chelsea was.

Marco Silva wiegde opnieuw Craven Cottage; deze laatste overwinning maakte een einde aan de ongeslagen reeks van Nottingham Forest. Het was slechts een kwestie van tijd voordat het afgelopen was, maar het team van Steve Cooper deed het buitengewoon goed. Drie maanden geleden gaf ik ze geen kans om te overleven in de Premier League, nu hebben ze een kans.

Marcus Rashford (Manchester United)

Rashford zag er altijd dreigend uit tegen Leeds – en kreeg zijn beloning toen hij Shaw’s meest voortreffelijke voorzet vastgreep om een ​​bal langs een gestrande Illan Meslier te koppen.

Ik denk dat het veelzeggend is dat de resultaten van United voortdurend zijn verbeterd sinds het vertrek van Cristiano Ronaldo, net als de aanwezigheid van Rashford in het team.

De Engelse spits hoeft niet langer tweede viool te spelen voor een speler die wanhopig zijn vroegere glorie wil behouden en die veel meer geïnteresseerd is in zichzelf dan in het team. Het probleem is opgelost en United lijkt weer een echt voetbalteam.

Ivan Toney (Brentford)

Hij had een hattrick moeten scoren, maar de prestatie zelf was genoeg om mijn keuze te maken. Ivan Toney lijkt op de speler die een oproep voor Engeland won voorafgaand aan het WK.

Arsenal had deze wedstrijd misschien gewonnen als de officiële VAR niet in slaap was gevallen. Ik vind het vooral interessant dat Mikel Arteta dit seizoen slechts 14 wijzigingen heeft aangebracht in zijn koploper en een ploeg ongewijzigd heeft gehouden voor hun zesde opeenvolgende wedstrijd tegen Brentford.

Misschien is de nadruk op rotatie door bewegingswetenschappers in sommige kringen overdreven.

Kelechi Iheanacho (stad Leicester)

Een paar weken geleden had Leicester het moeilijk, maar ze raakten niet in paniek. Ik werd vooral getroffen door de ontspannen aard van manager Brendan Rodgers in zijn interviews na de wedstrijd, wat altijd een goed teken is dat managers de touwtjes in handen hebben.

Rodgers is een goede coach en het lijdt geen twijfel dat hij Iheanacho weer op zijn best lijkt te hebben gebracht. We weten dat de Nigeriaanse international doelpunten kan maken, maar hij is op zijn best als zijn balgevoel goed is, hij de pass ziet en over het algemeen grote schade aanricht aan de verdediging van de tegenstander.

En dat is precies wat hij deed tegen Tottenham. Als Conte Spurs aan het einde van het seizoen zou verlaten, zouden ze veel slechter kunnen doen dan Rodgers in zijn plaats aan het roer te zetten.

De materiaalboeven

Toen het nieuws bekend werd Manchester City was aangeklaagd met meer dan 100 overtredingen van de financiële regels van de Premier League was het duidelijk dat er gevolgen zouden zijn.

Toen bleek dat deze vermeende overtredingen tussen 2009 en 2018 plaatsvonden, waren fans in het hele land woedend.

De aanklagers van City hebben gedurende een lange periode systematisch wangedrag beweerd. Als City deze zaak verliest, moet de straf zwaar zijn.

Tijdens een recente persconferentie worstelde manager Pep Guardiola om zijn minachting te bedwingen voor het besluit van de Premier League om zijn club aan te klagen. Hij zei verontwaardigd: dat ze al veroordeeld waren.

De kwaliteit van het voetbal geproduceerd door City onder leiding van Guardiola is soms adembenemend, maar het gaat niet om voetbal. Dit is hoe het spel wordt bestuurd. City kan het zich niet veroorloven deze strijd te verliezen, want alles wat ze hebben is gebaseerd op deze game.

Kies je XI uit onze lijst en deel het met je vrienden.