| Glasgow 17 (5) |
| Poging: Vailanu, Dempsey, Brown Tegen : Drempelwaarde: |
| Ulster 11 (8) |
| Proberen: Sheridan; Sancties: Doak, Cooney |
Glasgow Warriors vochten zich een weg naar een overwinning van het United Rugby Championship op Ulster in moeilijke omstandigheden in Scotstoun.
De bezoekers kwamen op voorsprong in de eerste helft en stonden aan de leiding bij de rust dankzij de poging van Harry Sheridan en de strafschop van Nathan Doak nadat Sione Vailanu naar Glasgow was overgestoken.
Pogingen van Jack Dempsey en Fraser Brown in de tweede helft brachten de wedstrijd echter in het voordeel van Glasgow, voordat de late penalty van John Cooney Ulster een verliezend bonuspunt opleverde.
Glasgow schoof op naar de vierde plaats in de URC-ranglijst, terwijl Ulster derde bleef.
De weergoden zijn Glasgow niet gunstig gezind. Een wedstrijd die veel beloofde werd geteisterd door niet aflatende regen en er volgde een strijd. Glasgow kwam eindelijk daar en ze verdienden hun overwinning, hun negende in 10 ongeslagen wedstrijden. Ze beproefden hun geluk waar Ulster dat niet deed. Het was het verhaal van de avond.
Het meest irritant voor Ulster is dat ze alleen een driepuntsband hadden aan het einde van een eerste helft die ze grotendeels domineerden. Ze hadden een vrij moeilijke start – ze absorbeerden wat vroege druk en kregen een poging tegen van Vailanu nadat Glasgow het beste had gemaakt van een knockdown van Ethan McIlroy – maar over het algemeen hadden ze de zaken onder controle.
Hun verspilling moet hen scatty hebben gemaakt. Ze hadden een aanvallende opstelling in de 22 van Glasgow en verloren die. Ze hadden een andere aanvalslinie in vergelijkbaar gebied en bliezen het op. Ze gingen er een derde keer terug en opnieuw hoestten ze zonder elkaar aan te raken.
Het was gewoon om te beginnen. Kort daarna hadden ze een formidabelere veldpositie – en we waren pas halverwege de rust in deze fase – maar toen ze neerstortten langs de Glasgow-linie, waren ze gemaakt voor een dubbele beweging.
Ze kwamen terug voor een penaltyvoordeel, tikten en blokkeerden van dichtbij, maar werden tegengehouden. Het voordeel was dat ze mijlenver boven waren. De keerzijde was dat een gegeven paard in de mond staren in Scotstoun, waar het record van Glasgow zo sterk is, niet de beste aanpak is. Ze zullen nu meer weten.
Uiteindelijk onthulde hun druk echter dat een andere lineout-spuugafstand vanaf de Glasgow-lijn correct was uitgevoerd, Sheridan reed om het waterpas te stellen.
In de onophoudelijke regen zou het nooit mooi worden, nooit het soort avond waarop Glasgow hun aanvallende spel volledig tot uitdrukking kon brengen. Het werd een voorwaartse sleur en de Ulster zag er veel comfortabeler uit totdat hij later transformeerde. Het aantal strafschoppen van Glasgow steeg voor het einde van de rust tot negen.
Ulster keerde kort voor rust terug naar Glasgow, stapelde zich op in de hitte en faseerde rond de vijf-yardlijn, maar sterke verdediging hield hen buiten. Doak bezorgde hen uiteindelijk die voorsprong tijdens de rust door te exploderen op een straf van één mijl. Een voorsprong van drie punten vertelde ons niets over de balans van de wedstrijd.
Dan McFarland, terug op bekend terrein, bleef met gefronste wenkbrauwen toekijken hoe Ulsters losbandigheid maar doorging. Meer ongedisciplineerdheid van Glasgow bracht Ulster terug in de thuis 22. Ze kregen een vrij gemakkelijke penalty en drie punten, wat hun voorsprong had vergroot tot zes. In zo’n strak spel zou het niet zo’n gekke beslissing zijn geweest.
In plaats daarvan gingen ze voor de aanraking, rommelden even en draaiden zich toen om. Meteen daarna misten ze opeenvolgende lineouts. Om zout aan de wond toe te voegen, had Glasgow kort daarna hetzelfde dilemma. Net als Ulster kozen ze voor de aanraking in plaats van de berichten. In tegenstelling tot Ulster scoorden ze, waarbij Dempsey bovenaan de line-up kwam om te exploderen.
De conversie werd gemist, dus het was een tweepuntswedstrijd in het voordeel van Glasgow. Niet veel in Glasgow verliep soepel, maar vanaf daar speelden ze slim rugby. Ze weerden Ulster af, hielden ze op hun eigen helft, namen de controle over een moeilijke situatie en begonnen om te winnen.
Hun vermogen om de risico’s te nemen die op hun pad kwamen, was het verschil en de winnaar van de wedstrijd was daar een verder bewijs van. Waar Ulster faalde met zoveel opstellingskansen, legde Glasgow er nog een naast. Een grote maul en Brown ontsnapte om te scoren. Weir sloeg op de conversie en het was 17-8.
Cooney bezorgde Ulster de kruimel van een verliezend bonuspunt met de laatste trap. Slordig uit Glasgow. In de algemene tabel van het klassement hadden ze voor dit kleine comfort Ulster kunnen missen. De overwinning was echter aangenaam genoeg op een onvolmaakte avond.
Glasgow:: Ollie Smith; Sebastian Cancelliere, Stafford McDowall, Sam Johnson, Cole Forbes; Tom Jordan, Jamie Dobie; Nathan McBeth, Johnny Matthews, Lucio Sordoni; Lewis Boon, Scott Cummings; Thomas Gordon, Sione Vailanu, Jack Dempsey.
Subs: Fraser Brown, Jamie Bhatti, Simon Berghan, JP du Preez, Alex Samuel, Euan Ferrie, Ali Price, Duncan Weir.
Ulster: Ethan McIlroy; Ben Moxham, James Hume, Stewart Moore, Jacob Stockdale; Billy Brandwonden, Nathan Doak; Eric O’Sullivan, Tom Stewart, Jeff Toomaga-Allen; Alan O’Connor (kapitein), Kieran Treadwell; Harry Sheridan, Jordi Murphy, Nick Timoney.
Subs: John Andrew, Rory Sutherland, Andy Warwick, Cormac Izuchukwu, Greg Jones, John Cooney, Luke Marshall, Craig Gilroy.
0 Comments